Mijn moeder is 4 maanden geleden in een verzorgingstehuis. Mijn moeder heeft na het overlijden van mijn vader nog 8 jaar zelfstandig kunnen wonen totdat er een ontsteking op het evenwicht orgaan ontdekt werd. Sindsdien is zij val gevaarlijk geworden, zoals de verpleegsters hebben uitgelegd. Daarom is er samen met onze huisarts besloten haar niet meer zelfstandig te laten wonen. Mijn moeder legde zich al snel neer bij de beslissing en probeerde er het beste van te maken.
Kleding uitzoeken was een grote ramp
Normaal pak je de kleding in die lekker zit, als ik kijk naar de medebewoners is het dragen van mode niet meer echt een prioriteit. Mijn moeder daarentegen wil er nog iedere dag tiptop uitzien. Bij de verhuizing was het dan ook een ramp om de kleding uit te zoeken. Thuis had mijn moeder 3 kledingkasten vol, in het verzorgingshuis was er maar één kast beschikbaar. Na uren uitzoeken had mijn moeder een selectie gemaakt. In het verzorgingstehuis zet ze soms ook de meiden uit de verzorging aan het werk, het haar moet perfect en de kleding moet met de hand gewassen worden, dit doe ik dan maar zij vraagt het toch elke keer aan die meiden. Daarnaast zorg ik ervoor dat mijn moeder zo nu en dan nieuwe kleding aan krijgt en nieuwe schoenen aan kan trekken. Echter zitten daar ook regels aan verbonden, zij draagt alleen maar waldlaufer schoenen. Dit komt volgens mijn moeder om de simpele reden dat ze erg lekker zitten en toch modieus zijn. Bij navraag bij de verzorging is dit geen probleem zolang ik maar geen hak of verhoogde zool uitkies door het verminderde evenwicht. Op internet maar even speuren voor mijn moeder, dat gaat toch altijd sneller met eventuele retourzendingen.
Over het algemeen maakt zij er het beste van
Mijn moeder laat vooral niet merken dat zij het eigenlijk niet naar haar zin heeft, toch merk je het soms in het gedrag. De meiden van de verpleging proberen echt om mijn moeder overal bij te betrekken zoals bij activiteiten en in de gezamenlijke ruimte eten, toch weigert zij dit regelmatig. Mijn vermoeden is ook dat mijn moeder eigenlijk te goed is voor deze woongroep, zij is namelijk nog wel “bij de tijd” en de meeste medebewoners helaas niet meer. Het is dan ook een heel erg fijn gezicht als mijn moeder weer even blij is om bijvoorbeeld haar nieuwe waldlaufer schoenen, dat maakt mijn dag en vooral de dag van mijn moeder goed!